Ο Χτύπος Της Καρδιάς Του

                                                                       Γιώτα Καπετανικόλα

Τα καλά νέα για τον Ιησού – η ζωή του, ο θάνατός του, η ανάστασή του, η ζωή μαζί του. Ρωμαίους 1:16

Δεν ντρέπομαι το ευαγγέλιο του Χριστού, για τον λόγο ότι είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο πρωτα, και στον Έλληνα.

Έχουμε τη δύναμη του Θεού μέσα στο ευαγγέλιο.   Λουκάς 24:13-35

Το ευαγγέλιο του Χριστού δουλεύει, αν αφήσουμε το ευαγγέλιο να δουλέψει. Δεν χρειάζεται τη βοήθειά μας, αλλά μάλλον την υπακοή μας. Το ίδιο το ευαγγέλιο είναι η δύναμη που σώζει.

Πώς θα έδινε ο Ιησούς του ευαγγέλιο; Πώς θα πλησίαζε ο Ιησούς τους ανθρώπους που είναι χαμένοι;

Στο Λουκά 24, ο Ιησούς μόλις έχει αναστηθεί, και πρόκειται να αναληφθεί στον Πατέρα, η αποστολή του έχει τελειώσει, και δεν έχει πολύ χρόνο. Και όμως ξοδεύει τον χρόνο του για να προσεγγίσει δύο πρόσωπα   σημασίας – δύο κομπάρσους. 

Τον ένα τον λένε Κλεόπα και ο άλλος είναι ανώνυμος.

Πώς μοιράζεται ο Ιησούς τα καλά νέα;

1. Πήγαιναν από την Ιερουσαλήμ στην Εμμαούς, που απείχε 60 στάδια – 11 χλμ. Και ενώ αυτοί μιλούσαν, ο Ιησούς τους πλησίασε. Αυτή είναι η αρχή.

Αν ο Κύριος δεν πλησιάσει, εγώ και εσύ χάνουμε τον χρόνο μας. Αν ο Κύριος δεν αγγίξει, το μόνο που έχουμε είναι λόγια και προγράμματα. Το μήνυμα του ευαγγελίου δεν είναι ότι εμείς βρήκαμε τον Θεό, αλλά ότι αυτός μας βρήκε. Ο Κύριος σε βρήκε και με βρήκε. Και αν δεν του δώσουμε τον χώρο να πλησιάζει τη ζωή μας, την οικογένειά μας, τη διακονία μας, τη συνάθροισή μας . . . όλα θα είναι νεκρά και χωρίς ζωή και χωρίς δύναμη. Τον χρειαζόμαστε.

Ήταν μαθητές του, αλλά δεν θα μπορούσαν αυτοί να τον βρουν. Αυτός ήρθε και τους βρήκε.

2. Και ξεκινάει με μια ερώτηση: Γιατί πράγμα μιλάτε;  

Φυσικά και ήξερε! Και μετά τους λέει: γιατί είστε σκυθρωποί; Έδωσε προσοχή στο πώς ένιωθαν. Λες και ήταν τόσο σημαντικό για τον αναστημένο Κύριο της δόξας, να δει πώς νιώθουν ένας ανώνυμος και ένας Κλεόπας. Γιατί είστε λυπημένοι; Τί συμβαίνει;

Πολλές φορές είμαστε καλοί στους μονολόγους, στα κηρύγματα. Έχουμε έτοιμες απαντήσεις.

Ο Κύριος μπαίνει σε μια συζήτηση μαζί τους. Και από τα 20 εδάφια που διαβάσαμε, τα περισσότερα είναι το κατεβατό που έλεγαν αυτοί οι δύο, και ο Κύριος τους άκουγε.

Αν ήμουν ο Κύριος, δεν θα άντεχα! Τα ξέρει αυτά που του λένε; ναι .Έχει ήδη την απάντηση; ναι Και κάθεται και τους ακούει; ναι. Ακούω δεν σημαίνει, περιμένω τη σειρά μου για να μιλήσω. Ακούω σημαίνει νοιάζομαι για σένα. Πες μου γιατί είσαι λυπημένος.

Δεν είναι πάντα εύκολο να νοιάζεσαι για τους ανθρώπους. Να ρωτάς τί τους συμβαίνει και να τους αφήνεις να μιλάνε. . . θέλω να γίνω καλύτερη στον διάλογο. Είναι δύσκολο, όταν ξέρεις την απάντηση, ξέρεις τί είναι αυτό που θα αλλάξει τη ζωή τους. Και αν απλά σταματήσουν, και αρχίσεις εσύ να μιλάς, θα τους δώσεις την απάντηση... αλλά δεν είναι πάντα έτσι το ευαγγέλιο.

Δεν πιστεύω στον Θεό, δεν πιστεύω ότι υπάρχει, ούτε ότι είναι καλός, με έχει πληγώσει η εκκλησία και οι δήθεν χριστιανοί . . . και έχω έτοιμη την απάντηση, θέλω να υπερασπιστώ την αλήθεια. . . αλλά ο Κύριος απλά ξεκίνησε ρωτώντας γιατί νιώθουν έτσι, τί τους συνέβη . . το κακό με τον διάλογο είναι ότι παίρνει χρόνο!

Αν με αφήσει να του πω την αλήθεια, θα κάνει την προσευχή, και θα πάμε παρακάτω μέσα σε 5 λεπτά.

Αυτοί μιλούσαν, και ο Ιησούς περπατούσε μαζί τους.

3. Αλλά κάποια στιγμή, ο Ιησούς ανταποκρίνεται σε αυτά που του είπαν. Και καταλαβαίνουν ότι αυτός ο άνθρωπος ξέρει καλά τί λέει.

Μετά ο Ιησούς χρησιμοποιεί τις γραφές, από τον Μωυσή και όλους τους προφήτες, την Παλαιά Διαθήκη ουσιαστικά, για να τους πει τί;

Όλα αυτά που πρέπει και δεν πρέπει να κάνουν;

Τον νόμο, τους κανόνες, τις εντολές;

Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς την Παλαιά Διαθήκη; Για να εξηγήσει τα γραμμένα για τον εαυτό του – τους μιλούσε για ένα πρόσωπο.

Αυτή η νέα γενιά δεν θα ακούσει μια λίστα κανόνων – αυτό που ψάχνουν είναι ένα πρόσωπο που θα αλλάξει το σκηνικό της ζωής τους, έναν ήρωας που θα σταθεί ενάντια στο κακό! Δείτε τις ταινίες που βγαίνουν! Οι άνθρωποι ψάχνουν απελπισμένα για ένα πρόσωπο να λατρέψουν, να ακολουθήσουν, να πιστέψουν σ’ αυτόν. Ψάχνουν έναν σωτήρα, αλλά δεν ξέρουν πού να τον βρουν.

Αλλά τα καλά νέα είναι ότι Αυτός ο Σωτήρας ήρθε κοντά. Ένας τέλειος Θεός που έγινε και ένας τέλειος άνθρωπος, και έδωσε τη ζωή του για να σώσει τον κόσμο. Αυτός Τους βρήκε πρώτος. Τους πλησιάζει πρώτος. Και θέλει να αποκαλύψει τον εαυτό Του. Η δική μας δουλειά είναι να κάνουμε τις συστάσεις.

Ο κόσμος χρειάζεται τον Ιησού. Για αυτό άρχισε να ξετυλίγει τον εαυτό Του.

4. Μετά λέει ότι φτάνουν στον προορισμό τους. Έχει τόση ώρα μαζί τους. 

Σκεφτείτε κάτι: είδατε τον Κλεόπα να γράφει καμιά επιστολή ή να ιδρύει καμιά εκκλησία ή έστω να αναφέρεται ξανά το όνομά του κάπου; Δεν είναι κανένας γνωστός ήρωας της βίβλου. Κύριε, τί δουλειά έχεις με αυτούς τους δύο; Θα έπρεπε να ξοδεύεις χρόνο με τους πρωταγωνιστές! Αυτοί οι δύο δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν!

5. Έφτασαν όμως. Και ο Ιησούς προσποιείται ότι φεύγει!  

Και είναι αμήχανη η στιγμή. Τον παρακάλεσαν επίμονα να μείνει!! Έχουμε συνηθίσει να γίνεται το αντίστροφο: εμείς να παρακαλάμε επίμονα τους ανθρώπους να έρθουν.

Αλλά αυτοί δεν άφηναν τον Ιησού να φύγει. Και ποιος δεν θα ήθελε να μείνει μαζί του;

Έτσι δουλεύει το ευαγγέλιο όταν το αφήσουμε. Δεν είμαστε σωτήρες – είμαστε σπορείς. Όπου και αν βρεθείς σπείρε τον σπόρο του ευαγγελίου – και αυτός ο σπόρος έχει τη δύναμη του Θεού να σώσει και να ελευθερώσει.

6. Ο Ιησούς κάθεται μαζί τους. Πάντα καλούμε ανθρώπους στο δικό μας τραπέζι. Το δικό τους τραπέζι είναι απρόβλεπτο. Δεν είναι βολικό.

Έχουμε συνηθίσει να είμαστε στο τραπέζι αυτών που είναι υγιείς, ενώ καλεστήκαμε στους αρρώστους.

Προσωπικά, μπορώ να απομακρυνθώ τόσο πολύ. Δεν το κάνω επίτηδες, απλά το ξεχνάω. Και πάει καιρός που δεν έχω κάτσει στο τραπέζι ενός ανθρώπου που έχει χαθεί. Και να τον ρωτήσω τί συμβαίνει, να τον αφήσω να μιλήσει, να νιώσω άβολα, να μην ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω ή να επιτιμήσω ή να κάνω ότι δεν το άκουσα.

Ο Κύριος έκατσε μαζί τους. Είναι σημαντικό να κάθεσαι στο Λόγο του Θεού. Είναι μια θέση ανάπαυσης στο ολοκληρωμένο έργο του Σταυρού. Ο Ιησούς τους έβαλε να καθίσουν πριν τους ταίσει. Και όταν έκοψε το ψωμί και το μοίρασε, που συμβολίζει τη θυσία του, τότε άνοιξαν τα μάτια τους!

Δεν καιγόταν μέσα μας η καρδιά μας ενώ μιλούσε; Μόνο το Πνεύμα το Άγιο μπορεί να το κάνει αυτό στην καρδιά ενός ανθρώπου. Δεν είναι τα λόγια μας, δεν είναι τα προγράμματά μας. Είναι το μήνυμα του ευαγγελίου, το πρόσωπο του Ιησού, μπορεί να κάνει την καρδιά ενός ανθρώπου να καίγεται . . . και τότε άνοιξαν τα μάτια τους.

Και τότε εξαφανίστηκε – αλλά δεν παραπονέθηκαν – γιατί όταν δεις τον Ιησού μέσα στον Λόγο του – όταν η φωτιά του αρχίσει να καίει μέσα σου – δεν έχει σημασία αν δεν τον βλέπεις με τα φυσικά σου μάτια!

Αυτή είναι η δύναμη του ευαγγελίου – και δουλεύει! Δεν χρειάζεται την προσπάθειά μας – απλά την υπακοή μας! Ο ζυγός του είναι καλός και το φορτίο του ελαφρύ!