MAΤΙΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ

Μελίνα Σταμάτη

“Και διανοίχτηκαν σ’ εκείνους τα μάτια, και τον γνώρισαν” Λουκάς 24:31

Είναι τόσο εκπληκτικό να βλέπεις ότι αυτοί οι δύο άνδρες από την Εμμαούς μιλούσαν για τον Ιησού, αλλά δεν μιλούσαν στον Ιησού. Δεν μπορούσαν να Τον δουν….τα μάτια τους ήταν τυφλωμένα. Όλη την ώρα ο Ιησούς μιλούσε μαζί τους, αλλά γι’ αυτούς ήταν ένας ξένος.

Θυμάμαι όταν πρωτογνώρισα τον Ιησού σε ηλικία 15 χρόνων.

Δεν ήμουν στη διακονία, δεν είχα έναν τίτλο, είχα μόνο Αυτόν. Τον χρειαζόμουν τόσο πολύ! Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν είχα γονατίσει στην καρέκλα μου και στη διάρκεια της λατρείας έκλαιγα ασταμάτητα, επειδή ήξερα πως με είχε καθαρίσει από την αμαρτία μου. Πειραματιζόμουν την αγάπη Του και ήταν ο μόνος που έβλεπα. Περπατούσα στο δρόμο από το σχολείο στο σπίτι και Του τραγουδούσα. Κανένας άλλος δεν το ήξερε, ο Ιησούς όμως το ήξερε. Όλα ήταν για Αυτόν!

Τότε μια μέρα όταν βρισκόμουν στο πίσω μέρος ενός χωριού Του είπα, ‘Ιησού, εάν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη ζωή μου, πάρε τη ζωή μου και χρησιμοποίησέ την για τη δόξα Σου’. Όταν γύρισα σπίτι, γέννησε μέσα στην καρδιά μου έναν ύμνο και μου ζήτησε να τον ψάλλω στην εκκλησία. Δεν ήμουν επαγγελματίας στο τραγούδι, κανένας δεν ήξερε ότι τραγουδούσα, Τον υπάκουσα, το ήξερα πως ήταν για Αυτόν! Άγγιξε όλη την εκκλησία. Δεν είχε να κάνει με εμένα, ήταν Αυτός που έβρισκε ένα σκεύος για να ρεύσει.

Όταν ξέρεις ότι δεν έχεις πολλά από τον εαυτό σου για να δώσεις, τότε ξέρεις πως είναι Αυτός…και μόνο Αυτός! Επειδή χωρίς Αυτον θα ήταν αδύνατο.

Καθώς περπατάμε με τον Θεό, και τα χρόνια περνάνε, τείνουμε να γινόμαστε επαγγελματίες Χριστιανοί. Στην προσπάθειά μας να Τον ευαρεστήσουμε, να κάνουν πολλά γι’ Αυτόν, ξεχνάμε να επιστρέψουμε πίσω στην πρώτη μας αγάπη, και καταλήγουμε να λατρεύουμε τις προσπάθειές μας, αντί τον Κύριο μέσα από αυτά που κάνουμε. Πολλές φορές οι προσευχές μας καταλήγουν να είναι λόγια για Αυτόν, και όχι λόγια που μιλάμε από την καρδιά μας σε Αυτόν.

Άκουσα κάποτε έναν δυνατό εργάτη του Θεού να λέει, “Όταν λατρεύεις, μην λατρεύεις τη λατρεία σου, λάτρευσε τον Ιησού!”

Ναι ο Θεός θέλει τα ταλέντα μας, θέλει να αναπτύξουμε αυτό που μας εμπιστεύτηκε. Αλλά δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ ότι η ζωή έρχεται όταν είμαστε συνδεδεμένοι με την Άμπελο. Ο Ιησούς είναι η Άμπελος και εμείς είμαστε τα κλήματα. Χωρίς Αυτόν δεν έχουμε ζωή. (Ιωάννη 15)

Όταν βλέπουμε ότι η ζωή Του δεν ρέει σε αυτό που κάνουμε, πρέπει να σταματήσουμε και πάρουμε όσο χρόνο χρειαστεί για να Τον βρούμε, να Τον ακούσουμε και μετά να ακολουθήσουμε. Επειδή μόνο τότε θα είμαστε επιδραστικοί σε αυτό που κάνουμε.

Δεν εντυπωσιάζεται με τα έργα μας ή τους τίτλους μας, αντίθετα- βλέπει την καρδιά! (Α’ Σαμουήλ 16:7)

Ο Δαυίδ δεν ήταν ένας επαγγελματίας πολεμιστής, όπως οι άνδρες που ήταν στον στρατό του Σαούλ. Ήταν ένα νεαρό αγόρι που λάτρευε τον Θεό στο πίσω μέρος των χωραφιών, και γινόταν δυνατός στη σχέση του με τον Θεό. Όταν έπρεπε να αντιμετωπίσει τον Γολιάθ, ήταν η δύναμη της σχέσης του με τον Θεό που τον έκανε να σταθεί και να αντιμετωπίσει έναν γίγαντα και να του πάρει το κεφάλι!

Είπε στον Φιλισταίο, “Εσύ έρχεσαι εναντίον μου με ρομφαία και δόρυ και ασπίδα. Εγώ όμως έρχομαι εναντίον σου στο όνομα του Κυρίου των δυνάμεων, του Θεού των στρατευμάτων του Ισραήλ που εσύ εξουθένωσες.” (Α’ Σαμουήλ 17:45)

Κάποιες μάχες ποτέ δεν θα νικηθούν με ανθρώπινες προσπάθειες. Θα χρειαστεί τη στρατηγική που μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο από το Πνεύμα του Θεού στο κρυφό μέρος.

Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι δίπλα μας, γύρω μας που ο Θεός θέλει να αγγίξει, αλλά πολλές φορές είμαστε τόσο απασχολημένοι να ολοκληρώσουμε τη δική μας ατζέντα, ποιον έχουμε εμείς σχεδιάσει να βοηθήσουμε ή να μιλήσουμε, που δεν μπορούμε να δούμε πραγματικά τον Ιησού στο άτομο δίπλα μας που φωνάζει για βοήθεια. (Ματθαίο 25:40)

Ο ιερέας και ο Λευίτης καθώς περπατούσαν εκείνη τη μέρα στο δρόμο, πιθανόν είχαν σχεδιάσει να καλύψουν κάποια ανάγκη στην κοινωνία ή να ετοιμάσουν ένα κήρυγμα για τον Ιησού, αλλά δεν μπορούσαν να δουν τον Ιησού στον άνθρωπο που ήταν ξαπλωμένος στο δρόμο και χρειαζόταν τη βοήθειά τους. (Λουκάς 10:31)

Ας προσευχηθούμε σήμερα στον Θεό να μας δώσει μάτια που βλέπουν, να μετακινήσει κάθε τύφλωση, κάθε θρησκευτικό και ανθρώπινο πέπλο για να Τον δούμε! (Αποκάλυψη 3:18)

Ξόδεψε λίγο χρόνο σήμερα απλά για να αγαπήσεις τον Ιησού! Μείνε ήσυχος στην παρουσία Του, Ζήτησέ Του να ανοίξει τα μάτια σου, προσκάλεσε την πρώτη αγάπη γι’ Αυτόν να κάψει την καρδιά σου ξανά, και άφησε όλα όσα κάνεις να ρέουν από αυτή την πρώτη αγάπη!

Και καθώς κάθεσαι για να δειπνήσεις μαζί Του, θα Τον δεις!

“Και όταν κάθησε μαζί τους στο τραπέζι, παίρνοντας ψωμί, ευλόγησε και αφού έκοψε, έδινε σ’ αυτούς. Και διανοίχτηκαν σ’ εκείνους τα μάτια και τον γνώρισαν” (Λουκάς 24:30-31)